WANDERLUST #2

Geçtiğimiz hafta anneannemi Umre'ye gönderdik. 15 günlük ziyareti boyunca da kendisine nasıl ulaşacağımız bir soru işaretiydi. Çünkü takdir ederseniz whatsapp'ı yoktu ve yanında gittiği arkadaşlarının da whatsapp benzeri iletişim aracı olduğunu düşünmüyorduk. Neyse ki tur lideri bize kalacakları otelin numarasını verdiler. Biz de akşam toplaşıp hadi anneannemi arayalım dedik. Telefon bana verildi, her türlü ülke ve alan kodu girildi, oteldeki çalışanlar telefonu açtı selamün aleyküm ile hiç başlamayacak olan sohbetimize başladık.
İngilizce bir şekilde oda 309'u bağlamalarını istedim ama İngilizce ile hiç alakası olmayan bir yanıt aldım.
Tekrar Türk olduğumu ve 309 numaralı oda ile görüşmek istediğimi söyledim ve Arapça sesler eşliğinde telefon yüzüme kapatıldı.
En son illallah ettim ve Arapça sayılar nasıl söyleniyor diye sözlükten baktım. Telefonu açanla selamlaşma kısmını geçtikten sonra 'Selase, nıf's, tiza' demeye başladım. Artık şive bozukluğundan mı desem anlamak istemediklerinden mi desem telefon yine yüzüme kapatıldı.
Son şansım diyerek Fas'taki arkadaşımı aradım. Anneanneme ulaşmak istediğimi söyledim ve 309 numaralı odayı bağlamalarını söyleyeceksin dedim o da tamam dedi. Türklerin kafası ders dışında her şeye zehir gibi çalışıyor ya... Başka telefondan da Arabistan'ı aradım. İkisini hoparlöre aldım. Yine bir selamlaşma faslından sonra anlamadığım şekilde konuşmaya başladılar ve çok geçmeden otel görevlileri yüzümüze kapattı.
Arkadaşıma ne oldu diye sordum. Sonra da kendime uzun uzun saydırdım. Meğersem Fas'taki Araplarla Sudilerin lehçesi farklıymış. Anlaşamamışlar. Artık çocuğa bir sürü teşekkür cümlesi saydırdım, lehçe farkını da yeni öğrendiğimi söyledim (cahillik işte).
Neyse bu kadar şey yaşamama rağmen eninde sonunda anneannemle konuştum. Nasıl mı?
Oradan sim kartı almış...